Downtown Dubai na regenval - Travel Algorithm (YouTube)
De voorbije dagen was het in de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) erg warm met temperaturen die klimmen tot wel 50ºC. Om de zomerse hitte en droogte te bestrijden, vliegt komend weekend andermaal het cloud seeding-team uit.
Vorig jaar al berichtte Het Laatste Nieuws over cloud seeding in Dubai. Het lijkt onwaarschijnlijk om het kunstmatig te laten regenen om het grondwater van een gebied weer aan te vullen, maar de techniek is allesbehalve nieuw en wordt al decennialang bestudeerd door wetenschappers.
1891: Louis Gathmann
Al in 1891 stelde de Duitse ingenieur Louis Gathmann voor om vloeibare kooldioxide in regenwolken te schieten om het kunstmatig te laten regenen.
Gathmann legde zo de basis voor meer wetenschappelijk onderzoek over kunstmatige regen en ook de kiem voor een debat over "eigendom van wolken", iets wat 50 jaar later uitvoerig zou worden besproken in het Amerikaanse juridische tijdschrift Stanford Law Review.
Jaren 1940: wetenschappers experimenteren met cloud seeding
Sinds de jaren 1940 experimenteren wetenschappers intensief met cloud seeding.
Het was de Amerikaanse chemicus en meteoroloog Vincent Schaefer die, op een hete en vochtige 14 juli 1946, het huidige principe van cloud seeding ontdekte.
Schaefer werkte toen in het Mount Washington observatorium als onderzoeksassistent van Nobelprijswinnaar Irving Langmuir. Samen met Langmuir voerde hij er onderzoek naar en rond statische neerslag, ijsvorming in vliegtuigen, ijskernen en wolkenfysica.
Op die bewuste zomerdag in 1946 vond Schaefer zijn experimentele cold box te warm voor de laboratoriumtests die hij wilde uitvoeren. Vastberaden om door te gaan met zijn werk, plaatste hij een laagje droogijs (vaste CO2) op de bodem van de box. Nadat hij met zijn adem een wolkje creëerde, merkte hij een plotselinge onzichtbare blauwachtige waas op. De waas veranderde in miljoenen microscopisch kleine ijskristallen die Schaefer verblindden in zijn met stroboscopen verlichte labo.
Voor het eerst werd het stimulerende effect duidelijk van een plotselinge verandering in warmte, koude en vochtigheid in onderkoeld water dat resulteerde in miljarden ijskernen. Tientallen experimenten later ontwikkelde Schaefer een methode om onderkoelde wolken te bezaaien met droogijs.
November 1946: eerste cloud seeding met vliegtuig
In november 1946 voerde Schaefer een succesvolle veldtest uit waarbij hij per vliegtuig een natuurlijke wolk zaaide. De test had een gigantisch ijs- en sneeuweffect tot gevolg en resulteerde in een overvloed aan (media) publiciteit. Heel wat mensen en bedrijven vroegen letterlijk om sneeuw en water en wetenschappers van over de hele wereld waren gebrand op meer details. Cloud seeding was officieel realiteit.
Cloud seeding in de Verenigde Arabische Emiraten
Het cloud seeding-programma van de VAE werd eind jaren 1990 in het leven geroepen. De VAE was meteen één van de eerste landen in het Midden-Oosten die deze techniek omarmden.
In 2005 loofden de Emiraten, in samenwerking met de
Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) van de Verenigde Naties (VN), een prijs uit voor 'Uitmuntendheid in het bevorderen van de wetenschap en praktijk van weersmodificatie'.
Sinds 2010 maken de weerautoriteiten van het land ook daadwerkelijk en succesvol gebruik van de cloud seeding-techniek om kunstmatige regen te creëren.
Verenigde Arabische Emiraten stimuleren verder onderzoek om waterveiligheid wereldwijd te waarborgen
In 2015 zette de regering van de VAE het
UAE Research Program for Rain Enhancement Science (UAEREP) op, een onderzoeksprogramma dat wetenschappers en onderzoekers in staat stelt hun bevindingen rond cloud seeding te pitchen en onderzoek te doen om de nauwkeurigheid van de technologie te verbeteren.
Het belangrijkste doel van het UAEREP, is het stimuleren van de wetenschap om de waterveiligheid wereldwijd te waarborgen.
LEES OOK ONZE ANDERE DOSSIERS
